Fotomontaże klejone Cz 1

Już od dziecka miałam silną potrzebę wyrażania swoich emocji w formie twórczości artystycznej. W liceum moje zainteresowania powoli zaczęły się krystalizować i coraz bardziej pochłaniała mnie fotografia. Uczestniczyłam w życiu fotograficznym Trójmiasta i Warszawy bardzo aktywnie. Fascynował mnie fotomontaż i w tej technice realizowałam swoje kolejne prace. Część z tych prac pokazałam już wcześniej na zbiorowej w Warszawie w 1976 roku i od tego czasu skupiłam się na fotografowaniu tematów głównie pod kątem przyszłych fotomontaży. Dobrze wiedziałam czego chcę, kto, i co mnie interesuje. Moje archiwum w większości zawierało portrety dziwnych postaci, zdjęcia różnych przedmiotów, motywów roślinnych, ptaków, symboli. To były zasoby, z których czerpałam potrzebne elementy, motywy, z których następnie budowałam swoją rzeczywistość w swoim indywidualnym i rozpoznawalnym stylu. Była to żmudna, mozolna, czasochłonna i wymagająca cierpliwości praca. Polegała na wykonaniu w pierwszej kolejności niewielkich projektów klejonych, złożonych z wyciętych elementów fotograficznych, wcześniej wybranych i dopasowanych do kompozycji, by następnie wykonać duże powiększenia w wyliczonych, odpowiednich proporcjach tych elementów. Następnie części te były precyzyjnie wycinane z tła malutkimi nożyczkami, potem klejone posiłkując się małym projektem, a następnie powtórnie, już jako kompozycja fotografowane. Tak powstawał finalny negatyw i powiększenie.

Fotografia Wybrzeża lata 70. , 80.

 

W latach siedemdziesiątych, osiemdziesiątych Gdańsk należał do czołówki polskich miast pod względem organizowania wystaw i konkursów fotograficznych. To miasto żyło artystyczną fotografią. Gdańsk był organizatorem najbardziej prestiżowego Konkursu Fotografii Polskiej pod nazwą „ Złocisty Jantar”, Salonu Portretu, Biennale Krajów Nadbałtyckich, Przeglądów Fotografii Wybrzeża. Tu było rozwinięte , mocne środowisko fotograficzne. Związek Polskich Artystów Fotografików i Gdańskie Towarzystwo Fotograficzne, to dwie czołowe organizacje skupiające czołówkę fotografów twórczych, których prace eksponowane były nie tylko w Polsce, ale i na świecie. W takim klimacie nietrudno było zakochać się w fotografii.

  Z wielkim zaangażowaniem oglądałam wystawy, uczestniczyłam w spotkaniach z fotografami artystami, regularnie bywałam w klubach fotograficznych min. w Klubie Fotograficzym  „Przymorze”, które fantastycznie prowadził Krzysztof Kamiński. W 1978 roku przystąpiłam też do Gdańskiego Towarzystwa Fotograficznego. W tym też czasie zaczął kształtować się mój gust fotograficzny. Najbardziej zafascynowana byłam fotomontażem. Prace starszych kolegów z tego okresu - Krzysztofa Jakubowskiego, Romana Joachimowskiego, Witolda Węgrzyna, Jerzego Wardaka i innych zafascynowały mnie na tyle, że sama zaczęłam próbować swoich sił w tej technice. 

             Krzysztof Jakubowski "Brzezina"

Witold Węgrzyn "Akt II" 1969 r

Jerzy Wardak "Kontemplacja"

Krzysztof Jakubowski "Wieczny dylemat"

Witold Węgrzyn "Medea"
 

Kalendarze wieloplanszowe dc

Kolejnym kalendarzem wieloplanszowym, który wykonałam był zlecony przez niewielką agencję reklamową dla Instalu Rzeszów. W latach 80-tych było wielkie "parcie" na kalendarze z dziewczynami, głównie nagimi. Większość firm zlecały takie kalendarze głównie (tańsze) jednoplanszowe, formatu B1. Miałam na swoim koncie takie kalendarze również, ale nie posiadam ani jednego wydruku z tych zleceń. Pozostało jedynie tych kilka kart kalendarza dla Instalu i kilka diapozytywów z tych sesji zdjęciowych. Reszta przepadła. Zdjęcia wykonywane były w luksusowym, jak na tamte czasy, dworku w Paraszynie za Wejherowem. Wykonywane były, podobnie jak zdjęcia do kalendarza KAW-u, w sposób amatorski, bez żadnego budżetu, wszystko ze środków własnych i z własnym środkiem transportu, którym był Fiat 126 P. Jak wspominam z uśmiechem, w samochodzie jechały 4 osoby, w tym 2 modelki, sprzęt fotograficzny, pełno ciuchów, toreb z własnymi zdobytymi, rekwizytami i szyby wystawowe B1, które stawiałam przed modelkami, aby wprowadzić tajemnicę poprzez odbicia. Poniżej kilka przykładów:

Kalendarze autorskie wieloplanszowe cdn.

Zafascynowana fotografią śledziłam uważnie, co dzieje się w światowej fotografii. Czytałam i oglądałam wszystko to, co wpadło mi w ręce. W tym czasie były to głównie polskie magazyny o fotografii i przywożone przypadkowe różności z zagranicy.  Tak natrafiłam na Dawida Hamiltona, brytyjskiego fotografa i reżysera filmowego, najbardziej znanego z fotografii młodych kobiet To pod wpływem jego urokliwych, poetyckich zdjęć wykonałam swoje fotografie dziewcząt z lustrami w tym właśnie klimacie do kalendarza autorskiego na 1987 rok, który zlecili mi z zaufaniem redaktorzy KAW-u. Uzyskałam ten efekt miękkości dokładnie w taki sam sposób jak Hamilton czyli rozmazywałam wazelinę na filtrze przed obiektywem aparatu. 

Ale zanim te zdjęcia powstały …Zlecenie i zaufanie kolegów potraktowałam niezwykle ambitnie i postawiłam sobie bardzo wysoko poprzeczkę. W głowie miałam plan wykonania baśniowych zdjęć, każdy zaś miesiąc miał być w jednolitym dominującym kolorze. Zaczęłam realizować zdjęcia, jednak co i rusz się potykałam organizacyjnie.  Próbowałam zaangażować w przedsięwzięcie za dużo osób nie mając żadnych środków finansowych !!! Dziewczyny wybierane z ulicy pozowały bezpłatnie, makijaże po koleżeńsku, sukienki z wypożyczalni za własne pieniądze. Pierwsze próby nie zaspakajały moich oczekiwań. Również miałam za mało filmów do zrealizowania tego planu.  Zdjęcia wykonywane były na materiałach dewizowych, a przydział był niewielki , jedna, dwie rolki KODAKCHROM lub AGFACHROM  na wybrane ujęcie ! To oznaczało 24 klatki naświetlone w punkt. Gdy tymczasem pół przysłony prześwietlenia lub niedoświetlenia powodowało, że zdjęcie nadawało się do wyrzucenia. Najbardziej jednak obawiałam się porażki i rozczarowania kolegów z KAW-u. I tak mój wielki plan coraz bardziej malał, aż powstał dość skromny jak na moje zamiary, kalendarz „Dziewczyny z lustrem”. Dziś patrzę na te zdjęcia z wielkim wzruszeniem.

Krystyna Andryszkiewicz realizuje pierwsze pomysły do kalendarza